وبلاگ شخصی کارکنان اداری

امروز یک روز پرانرژی و پر از مهر

اول صبح بعد از مدت ها صدای مدیر مهربانم خانم دکتر اسکندری رو شنیدم در تماسی که با من گرفتند، با اینکه این تماس کاری بود ولی خب برای من بسیار انرژی بخش بود و صدای پر از مهر ایشان برای من بسیار مسرت بخش بود.😍

کمی گذشت و در حال انجام کارها بودیم که همتای عزیزم خانم ترکمان مهربان از راه رسیدن، خب این دفعه قطعی برق برای من خوشایند بود چون باعث شده بود همکار و دوست عزیزم رو که برای ادامه کارهایش به واحد پسرانه مراجعه کرده بودند را بعد از مدت ها ببینم، با اینکه روزانه به علت امور کاری بسیار با هم صحبت می کنیم ولی خیلی کم پیش میاد همدیگرو ببینم و این دیدار بعد از مدت ها و با کلی عشق و دوستی بسیار لذت بخش بود.💕

یکی دیگه از انرژی مثبت های من در این روز: هفته پیش ممیزی (ارزیابی) از من انجام شد ولی خب یک مورد بود که اون روز از خاطرم رفته بود و بیان نکرده بودم و امروز به واحد کیفیت (خانم ذهبی عزیز) مراجعه کردم و تا خواستم مورد را بیان کنم ایشان فرمودند که قبلا لحاظ شده و من از اینکه نکات ریز هم از دید مدیران ما پوشیده نیست و حتی بدون بیان ما دیده می شود خیلی خوشحال و در عین حال هیجان زده شدم.😍

از مدیران و همکاران عزیزم که لحظات فراموش ناشدنی را برایم رقم می زنند بسیار سپاس گزارم.

#اردوی_پایانی

  
🏞امروز در آغوش طبیعت، لحظاتی به یادماندنی برای سال تحصیلی رقم خورد. 

🏕هدف آموزان عزیزمان در بستری از طراوت و شادابی، با قطرات شاداب آب بازی کردند و در میدان سبز فوتبال، همبستگی و نشاط را تجربه کردند. در سایه سار دوستی و همراهی معلمان، لحظه ها را با خنده های کودکانه و مهربانی های بی پایان آمیختند:و سفره ی اشتیاقشان را با طعم غذا و شیرینیِ با هم بودن، رنگین کردند.🌭

این روزِ آفتابی:نه فقط بازی و شادی، که نقشی از همکاری، احترام و یادگیری در کنار یکدیگر بود.

سپاسگزاریم که فرزندان مهربان و با استعدادتان را به ما سپردید تا در کنار هم ، فصل دیگری از خاطرات زیبا را ورق بزنیم.🦋  

به امید روزهایی پر از شکوفایی و لبخند برای همه ی عزیزان. 

#دبستان_پسرانه_هدف

#مدرسه_را_زندگی_کن

"فصلِ کوچِ موقت"  
اینجا، پله های مدرسه بیصداییتان را میشنود. دیوارهای راهرو، نفسهایش را حبس کرده تا طنینِ خنده های ناتمامتان را شکار کند. تابستان میآید...

و من، نگهبانِ خاموشِ سایه های رهاشده از هیاهوی شما خواهم بود.  

خداحافظ، ای آینههای کوچکِ معصومیت! هر کدامتان شعری بودید که روی میزهای چوبی حک شد؛ شعری با نقطه های قرمزِ مدادِ مشق، با پاک کن های نصفه وَنیمه . امروز، دفترهای خاطراتتان را میبندم، اما میدانم پاییز، فصلِ ورق زدنِ دوباره ی این اوراقِ مهربانیست.  

حیاطِ مدرسه، زمزمه ی توپهای تنها را در گوشِ باد میسپارد. درختِ ، برگهایش را تکان میدهد تا شاید ردپایِ شیطنتهایتان را از روی خاکها جمع کند. تابستان طولانیست... اما من میدانم هر برگِ زردی که از آسمان می افتد، قولنامه ایست برای بازگشتِ پروانه های شادابِ سپید وسرود.  

 تخته سیاه، همچنان منتظرست تا دوباره با دستهای کوچکتان، کهکشانِ کلمات را بر پشتش نقاشی کنید. تابستان میگذرد... و من آوازِ قدمهایتان را در خواب میشنوم؛ قدمهایی که با ریتمِ بازیهای جدید، قلبِ مدرسه را دوباره به تپش میاندازند.  

خداحافظ، ای مسافرانِ مهربانِ دنیای کودکی! این در را نمیبندم...  
چرا که میدانم از پاییز، بوی نانِ گرمِ زنگِ تفریح می آید؛  

دوستتان دارم.

#پیام_تشکر

به نام خداوند جان و خرد 

🕊والدین گرامی، هفته سپاس، هفته ای بود که آسمان مدرسه ی ما از نور محبتتان روشن شد. 

🦚 از همت بلند شما، اولیای گرانقدر سپاسگزاریم که با حضور پُرشور خود، این آیین را به تجلیلگاهی از مهر و وفا تبدیل کردید.
🕊 این همراهی، یادآور آن است که آموزش، رشته ایست که مدرسه و خانواده را به هم می دوزد تا جامه ی تابناک دانایی بر تن فرزندان این سرزمین شود.  

:سخن را با نام آورترین چکامه ی ادب پارسی زینت می بخشیم:  

«بهترین سخن آن است که از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.» 

و امروز، سخن ما تنها یک «سپاس» ساده اما از ژرفای قلب بود؛ سپاسی به بلندای آسمان. 

پاینده باد این همدلی و همزبانی،  
و سلامت و سربلندی روزافزونتان آرزوی همیشگی ماست. 

به امید فرداهایی که شکفتن غنچه های دانایی، ثمره ی تلاشهای بی وقفه باشد.